Με Μεγάλη χαρά παρακολουθεί η εφηµερίδα µας τη δραστηριότητα που αναπτύσσουν νέοι αγρότες και άλλοι Παριανοί, νέοι και αυτοί, οι οποίοι ενδιαφέρονται για την αγροτική παραγωγή και οι οποίοι ετοιµάζονται να αξιοποιήσουν τα χωράφια των γονιών και των παππούδων τους, αφού άλλοι διέξοδοι για βιοπορισµό δεν υπάρχουν.
Έχουµε όµως και µεγάλη αγωνία για την προσπάθεια που κάνουν, εκτός του Αγροτικού Συνεταιρισµού Πάρου. Δηλαδή, από τη µία πλευρά µας χαροποιεί το γεγονός ότι αποφεύγουν την εµπλοκή µε κάτι που είναι βαθιά «άρρωστο», από την άλλη όµως, µας στεναχωρεί το γεγονός ότι κληρονόµοι του θεσµού της ΑΣΠ και της περιουσίας που δηµιούργησαν οι παππούδες µας, δεν θα είναι οι νέοι Παριανοί αγρότες.
Παρατηρούµε λοιπόν, ότι κάποιοι «µεσολαβητές», κάποιοι γραφειοκράτες, έχουν µπει ανάµεσα στον θεσµό του συνεταιρισµού, όπως τον αντιπροσωπεύει ιστορικά η ΑΣΠ και στους φυσικούς του «κληρονόµους», τους νέους και τις νέες Παριανές και Παριανούς οι οποίοι θέλουν να γίνουν αγρότες ή είναι ήδη. Αυτοί οι «µεσολαβητές» έχουν άλλα σχέδια για την ΑΣΠ. Βεβαίως, αυτά τα «σχέδια» δεν µας τα δείχνουν διότι δεν έχουν καµία τεκµηρίωση ότι θα ωφελήσουν την ΑΣΠ.
Μέσα σε αυτό το οµιχλώδες τοπίο, µέσα σε αυτή την βυζαντινού τύπου διαδικασία διοίκησης που ακολουθεί ο σηµερινός πρόεδρος και ο Δ/ντης της ΑΣΠ, είναι πράξη εξυπνάδας οι νέοι αγρότες της Πάρου να παρακολουθούν από µακριά, να µην πλησιάζουν την ΑΣΠ. Το σκεπτικό τους είναι εύκολο να το µεταφράσουµε και είναι το εξής: χωρίς πολλά χρήµατα, µέσα σε ένα πολύ δύσκολο οικονοµικό τοπίο, είναι χάσιµο χρόνου να ασχολείσαι µε κάτι τόσο άρρωστο. Κινδυνεύεις να αρρωστήσεις και εσύ από τις αρρώστιες του!!!
Σωστά, θα λέγαµε και εµείς ανεπιφύλακτα, αν ήµασταν νέοι αγρότες µε σχέδια και όνειρα. Όµως, αν η εφηµερίδα µας και ο γράφων ως εκδότης της έχει ασχοληθεί επισταµένα µε την ΑΣΠ το τελευταίο διάστηµα, είναι γιατί ακριβώς πιστεύει ότι η τέως «Ένωση» πρέπει εδώ και τώρα να παραδοθεί ως εφόδιο στους νέους αγρότες του νησιού. Επειδή ακριβώς, η αγροτική παραγωγή στο νησί µας (και στην Αντίπαρο) µπορεί να γίνει αντίβαρο για την ανάπτυξη της οικονοµίας µας, πιστεύουµε ότι είναι καιρός να πάρουν πόδι οι «µεσάζοντες» και να παραδοθεί η ΑΣΠ στους φυσικούς ιδιοκτήτες της.
Οι «γραµµατιζούµενοι» µη αγρότες είχαν µία χρησιµότητα (αν και τους πληρώσανε οι αγρότες πολύ ακριβά), όταν οι παππούδες µας δεν ήξεραν να βάλουν ούτε την υπογραφή τους. Τώρα, οι νέοι αγρότες διαβάζουν, βρίσκονται µέσα στο ίντερνετ, ταξιδεύουν σε εκθέσεις, συνοµιλούν µε επιτυχηµένους συναδέλφους τους σε άλλα µέρη της Ελλάδας και το εξωτερικό. Δεν χρειάζονται συνεπώς, «διαµεσολαβητές», παρά µόνο σε κάποιες θέσεις υπαλλήλων.
Αυτό το έχουν καταλάβει οι «µεσάζοντες» και γι’ αυτό έχουν εναγκαλιστεί µε τους παλιούς αγρότες. Αυτούς ακόµα εκµεταλλεύονται για να εφαρµόζουν τα «σχέδια» τους στην ΑΣΠ.
Τα πράγµατα θα ήταν ευκολότερα αν υπήρχε τοπική πολιτική ηγεσία που θα είχε όραµα και άποψη γι’ αυτά που πρέπει να γίνουν στον αγροτικό τοµέα του νησιού. Όµως, θα ήταν καλά, ακόµη και αν η τοπική πολιτική ηγεσία καθόταν στην άκρη, ουδέτερη, επί του θέµατος. Ωστόσο, αυτό που είναι εξοργιστικό είναι ότι υπάρχει διαρκής παρέµβαση της τοπικής πολιτικής ηγεσίας υπέρ των «διαµεσολαβητών» στων οποίων τις επιθυµίες στέργουν κάθε φορά µε αποφάσεις τους.
Σε κάθε περίπτωση, συµφωνούµε ότι προτεραιότητα των νέων αγροτών πρέπει να είναι να αυτοργανωθούν µε νέο, υγιή τρόπο και µε πρώτο στόχο την παραγωγή προϊόντων στα νησιά µας. Όµως, κατά τη γνώµη µας, δεν πρέπει να παραιτηθούν µε κανένα τρόπο από την περιουσία τους, δηλαδή την ΑΣΠ. Δεν πρέπει να αφήσουν να καταναλωθεί το κεφάλαιο της σε άγνωστους προορισµούς, ενώ µπορεί να χρησιµοποιηθεί για να αναδιοργανωθεί η αγροτική παραγωγή του τόπου. Με αξιοποίηση και όχι µε εκποίηση.
Αναδημοσιευσα Από Νεα Παρος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου